Prof. Piotr Wiland | |
Inhibitory JAK spojrzenie w przyszłość farmakoterapii chorób reumatycznych |
Prof. dr hab. Ewa Kontny | |
Patomechanizm zapalny w rzs z uwzględnieniem punktu uchwytu leków biologicznych i leków syntetycznych celowanych |
dr Patryk Woytala | |
Autoimmunologiczna choroba ucha wewnętrznego |
IMPRESJE Z POBYTU W LONDYNIE
NA XVII KONGRESIE EULAR cd.
Na zdjęciu (fot. 3) zainteresowani pracą plakatową delegaci na kongres z Kliniki i Katedry Reumatologii we Wrocławiu wraz z autorką pracy.
Fot. 3. Od lewej A. Chlebicki, J. Świerkot, R. Sokolik, M. Misterska, P. Wiland, B. Maciążek-Chyra
Można było wziąć udział w 32 sesjach satelitarnych, jak również w sesjach dla organizacji chorych na choroby reumatyczne i profesjonalistów zdrowia. W takim natłoku równocześnie prowadzonych sesji (nawet 15!), oferujących szczegółową wiedzę z różnych zagadnień, często trudno było dokonać wyboru. Szczególnym zainteresowaniem cieszyły się – jak co roku – sesje WIN (What is new) oraz sesje HOT (How to treat), gromadzące rzesze słuchaczy.
Z wielu sesji można było zaczerpnąć wiedzę przydatną do zastosowania w praktyce klinicznej. Na przykład podczas wykładu poświęconego zapaleniu naczyń rozróżniono eozynofilowe zapalenie naczyń na dwa typy: przebiegający z obecnością przeciwciał ANCA i ANCA seronegatywny. Zwrócono uwagę na to, że w eozynofilowej ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń (EGPA) z obecnością przeciwciał ANCA częściej występuje: kłębuszkowe zapalenie nerek, plamica, krwotoki do pęcherzyków płucnych. Natomiast w EGPA ANCA ujemnym w obrazie klinicznym przeważają nacieki tkanek z eozynofilii, polipy nosa, kardiomiopatia, polineuropatia.
Zalecano również, aby u każdego chorego z obecnością przeciwciał ANCA i gorączkami przeprowadzić diagnostykę w celu wykluczenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia. Przykładowo w infekcyjnym zapaleniu wsierdzia mogą być obecne ANCA.
Prof. John Varga w wykładzie poświęconym nowościom w twardzinie układowej przedstawił wyniki badania Scleroderma Lung Study II. Wykazał on porównywalną skuteczność leczenia mykofenolanem mofetylu i cyklofosfamidem podawanym doustnie w dawce 2 mg/kg w leczeniu śródmiąższowej choroby płuc w przebiegu twardziny. Podkreślał również, że poszerzenie przełyku i jego dysfunkcja w twardzinie układowej koreluje z obecnością zmian śródmiąższowych płuc. Obiecujące są wyniki badań wykazujące poprawę zmian skórnych i płucnych w przebiegu twardziny pod wpływem leczenia tocylizumabem. Również w badaniu z udziałem rytuksymabu wykazano zmniejszenie zmian skórnych i stabilizację płucnych.
Interesujące było doniesienie na temat wyników 2-letniego stosowania secukinumabu, inhibitora interleukiny 17-A u chorych na ZZSK.
Prof. John Stone przedstawił wyniki pracy nad utworzeniem narzędzia przydatnego w pracy reumatologom, jakim będzie GTI – Glucocorticoid Toxicity Index. Badacze wyróżnili domeny: ciśnienie tętnicze, masa ciała, tolerancja glukozy, zmiany skórne, infekcje, zmniejszenie gęstości kości, zmiany neuropsychiatryczne.
W trakcie trwania kongresu zaprezentowano również rekomendacje EULAR, nad którymi komitety naukowe pracowały w ostatnich latach. Po raz pierwszy przedstawiono doniesienia na temat kryteriów klasyfikacyjnych artralgii, która jest klinicznie podejrzana o progresję w kierunku reumatoidalnego zapalenia stawów.
Przedstawiono również uaktualnienia EULAR 2016 dla rekomendacji postępowania we wczesnym zapaleniu stawów, leczeniu spondyloartropatii osiowej, leczeniu choroby Behçeta, fibromialgii, leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów syntetycznymi i biologicznymi lekami modyfikującymi przebieg choroby.
Każdy uczestnik mógł wybrać najbardziej interesujące dla niego wykłady. Ponadto można było wziąć udział w warsztatach podnoszących praktyczne umiejętności przydatne reumatologom, takie jak: kapilaroskopia, ultrasonografia stawów, badania MR. Cieszyły się one – jak co roku – ogromnym zainteresowaniem. Każdy dzień był wypełniony wykładami, a głowy pęczniały od nowo zdobytej wiedzy.
W dniu zakończenia kongresu, goszcząc w Londynie, mogliśmy również zobaczyć, jak Brytyjczycy uroczyście obchodzą 90. urodziny królowej Wielkiej Brytanii.
Królowa wprawdzie urodziła się 21 kwietnia, ale wielowiekową tradycją jest, że czas świętowania oficjalnych urodzin monarchy Wielkiej Brytanii przypada w czerwcu z uwagi na przyjaźniejszą pogodę. Królowa Elżbieta II jest najdłużej panującym monarchą brytyjskim – 63 lata na tronie, a królewski małżonek, książę Filip, w tym roku obchodzi 95. urodziny. Małżeństwo królewskiej pary ma rekordowy staż – prawie 69 lat. W piątek 10 czerwca w Katedrze St Paul’s odbyło się nabożeństwo w intencji królowej i podziękowanie za Bożą opiekę nad jej panowaniem.
Udział w nim wzięli wybrani goście królowej, a ja miałam okazję zobaczyć fragmenty relacji w BBC. Zachwyciła mnie wyprostowana sylwetka księcia Filipa i wiekowej królewskiej pary samodzielnie idących przez katedrę do ołtarza – to marzenie reumatologów, aby nasi pacjenci w tym wieku byli tak wspaniale sprawni.
Jednak kulminacja obchodów nastąpiła 11 czerwca 2016 – odbyły się w tym dniu obchody urodzin królowej, znane pod nazwą Trooping the Colour. Nad ulicami, budynkami powiewały brytyjskie flagi (fot. 4). Tłumy Brytyjczyków i turystów śpieszyły, aby zobaczyć paradę żołnierzy i koni maszerujących z Pałacu Buckingham do Horse Guard.
Fot. 4. Kolory brytyjskiej flagi ubarwiły nawet niebo po przelocie eskadry myśliwców RAF, co było częścią powietrznego spektaklu
Lek. Beata Maciążek-Chyra
Klinika Reumatologii i Chorób
Wewnętrznych Uniwersyteckiego
Szpitala Klinicznego we Wrocławiu
Zamieszczone fotografie
zostały wykonane przez
prof. dr hab. Piotra Wilanda
Nasz serwis internetowy używa plików Cookies do prawidłowego działania strony. Korzystanie z naszej strony internetowej bez zmiany ustawień dla plików Cookies oznacza, że będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Ustawienia te można zmieniać w przeglądarce internetowej. Więcej informacji udostępniamy w Polityce plików Cookies.