Prof. Piotr Wiland | |
Inhibitory JAK spojrzenie w przyszłość farmakoterapii chorób reumatycznych |
Prof. dr hab. Ewa Kontny | |
Patomechanizm zapalny w rzs z uwzględnieniem punktu uchwytu leków biologicznych i leków syntetycznych celowanych |
dr Patryk Woytala | |
Autoimmunologiczna choroba ucha wewnętrznego |
Oprac. dr n. med. Beata NOWAK
I. Neutropenia u chorych na toczeń rumieniowaty układowy
W poszukiwaniu czynników predysponujących do rozwoju neutropenii Martinez-Banos i wsp. przeanalizowali historie choroby 98 chorych na toczeń rumieniowaty układowy (spośród których u 33 stwierdzono neutropenię) oraz 65 dobranych demograficznie osób stanowiących grupę kontrolną. Stwierdzili oni, że ryzyko rozwoju neutropenii jest związane z przyjmowaniem leków immunosupresyjnych w połączeniu z innymi lekami potencjalnie mielotoksycznymi. Poza tym za czynniki ryzyka uznali oni trombocytopenię w wywiadzie oraz zajęcie ośrodkowego układu nerwowego. Neutropenia nie wpływała na śmiertelność w obu grupach.
Rheumatology 2006, Feb 16
II. Skuteczność preparatów glukozaminy i siarczanu chondroityny
Wyniki badania GAIT potwierdzają wcześniejsze obserwacje, że preparaty siarczanu chondroityny i glukozaminy są nieznacznie bardziej skuteczne w leczeniu chorych na chorobę zwyrodnieniową stawów niż placebo. Dokładniejsza analiza wyników pozwoliła stwierdzić, że chorzy o nasileniu bólu od średniego do dużego odczuwają znacznie większą poprawę niż chorzy o niewielkim nasileniu dolegliwości bólowych.
Do badania włączono 1583 pacjentów, którzy zostali zrandomizowani do trzech grup: grupa I otrzymywała 1500 mg glukozaminy dziennie, II – 1200 mg siarczanu chondroityny dziennie, a grupa III – placebo. Poza tym wszyscy pacjenci otrzymywali celekoksyb w dawce 200 mg dziennie.
Do oceny skuteczności terapii badacze posługiwali się wskaźnikiem WOMAC. Poza skutecznością glukozaminy i siarczanu chondroityny u chorych z średnim i bardzo nasilonym bólem stawów potwierdziło ono również dużą skuteczność celekoksybu w terapii przeciwbólowej u chorych z chorobą zwyrodnieniową kolan.
Future Rheumatol 2006; 1: 163
Nasz serwis internetowy używa plików Cookies do prawidłowego działania strony. Korzystanie z naszej strony internetowej bez zmiany ustawień dla plików Cookies oznacza, że będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Ustawienia te można zmieniać w przeglądarce internetowej. Więcej informacji udostępniamy w Polityce plików Cookies.